Η λογιστική είναι η τέχνη της καταγραφής, της ταξινόμησης και της περίληψης των οικονομικών συναλλαγών μιας οικονομικής οντότητας και της παρακολούθησης των περιουσιακών στοιχείων, των υποχρεώσεων, των ιδίων κεφαλαίων, των εσόδων και των εξόδων.
Στη λογιστική ως εμπόρευμα θεωρείται κάθε κινητή περιουσία που παράγεται ή αποκτάται προς πώληση. Το εμπόρευμα μπορεί να είναι σε ακατέργαστη κατάσταση (μη επεξεργασμένο), σε διαδικασία κατασκευής ή τελικής επεξεργασίας.
Η λογιστική των εμπορευμάτων πραγματοποιείται στην αποθήκη, όπου τηρείται ο έλεγχος εισόδου και εξόδου των προϊόντων. Στην περίπτωση αγαθών στην πρώτη τους κατάσταση ή στη διαδικασία παραγωγής, καταγράφονται ως πρώτες ύλες ή εισροές. Και στην περίπτωση των τελικών προϊόντων, καταγράφονται ως τελικά προϊόντα.
Το κόστος των αγαθών καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη το κόστος κτήσης ή παραγωγής, συν τα έξοδα που είναι απαραίτητα για τη διάθεσή τους στον πωλητή (μεταφορά, διακίνηση, αποθήκευση κ.λπ.).
Η λογιστική των εμπορευμάτων επιτρέπει στην εταιρεία να διατηρεί ακριβή έλεγχο των αποθεμάτων της και να προσδιορίζει το κόστος πώλησης κάθε προϊόντος.
ΕΙΔΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ | Τι είναι και σε τι χρησιμεύουν; Βασικό Μάθημα Λογιστικής
https://www.youtube.com/watch?v=Wd5uiVJ7XJI
Επεξήγηση λογιστικών εγγραφών πωλήσεων εμπορευμάτων στη λογιστική.
https://www.youtube.com/watch?v=H0wS20Ok7X8
Τι είναι το εμπόρευμα στη λογιστική;
Στη λογιστική, ένα εμπόρευμα είναι ένα περιουσιακό στοιχείο που κρατείται για πώληση ή για χρήση στην παραγωγή άλλων αγαθών. Τα εμπορεύματα θεωρούνται περιουσιακό στοιχείο καθώς αναμένεται να δημιουργήσουν μελλοντικά έσοδα.
Τι είναι το εμπόρευμα;
Εμπορεύματα είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στα οικονομικά και αναφέρεται σε όλα εκείνα τα αγαθά ή προϊόντα που μπορούν να ανταλλάσσονται και έχουν αξία στην αγορά. Γενικά, το εμπόρευμα αποτελείται από όλα εκείνα τα αγαθά που παράγονται για να πουληθούν και έτσι να αποκομίσουν κέρδος.
Τι είναι το εμπόρευμα και η ταξινόμησή του;
Εμπορεύματα είναι ένα αγαθό ή υπηρεσία που παράγεται και διατίθεται στο εμπόριο, με σκοπό την ανταλλαγή του με άλλα αγαθά ή υπηρεσίες. Μπορεί να ταξινομηθεί σε:
-Πρωτογενή αγαθά: Είναι αυτά που λαμβάνονται απευθείας από τη φύση, χωρίς να χρειάζεται να τα μεταμορφώσουμε. Παράδειγμα: λάδι, σιτάρι κ.λπ.
-Δευτερεύοντα εμπόρευμα: Είναι αυτά που απαιτούν μια διαδικασία μετασχηματισμού για την απόκτησή τους. Παράδειγμα: βενζίνη, ψωμί κ.λπ.
-Τριτογενή αγαθά: Είναι αυτά που απαιτούν διαδικασία μετασχηματισμού ή/και συνδυασμό άλλων προϊόντων για την απόκτησή τους. Παράδειγμα: τηλεόραση, κινητό τηλέφωνο κ.λπ.
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ εμπορευμάτων και εμπορευμάτων;
Το εμπόρευμα είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αγαθά που μπορούν να ανταλλάσσονται με χρήματα ή άλλα εμπορεύματα. Το Merchandise, από την άλλη πλευρά, είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε όλα τα αγαθά που πωλούνται σε ένα κατάστημα.
Ποια είναι η έννοια του εμπορεύματος στη λογιστική;
Στη λογιστική, η έννοια του εμπορεύματος αναφέρεται σε αγαθά που έχουν αποκτηθεί για να πωληθούν ή να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή αγαθών ή υπηρεσιών. Τα αγαθά μπορούν να αγοραστούν με μετρητά ή με πίστωση.
Ποια είναι τα τέσσερα κύρια χαρακτηριστικά των αγαθών;
Τα εμπορεύματα έχουν τέσσερα κύρια χαρακτηριστικά: χρησιμότητα, σπανιότητα, διαιρετότητα και δυνατότητα μεταφοράς. Η χρησιμότητα αναφέρεται στην ικανότητα των αγαθών να ικανοποιούν μια ανθρώπινη ανάγκη ή επιθυμία. Η σπανιότητα αναφέρεται στην ικανότητα των αγαθών να παράγονται σε περιορισμένες ποσότητες. Η διαιρετότητα αναφέρεται στην ικανότητα των αγαθών να χωρίζονται σε μικρότερα μέρη χωρίς να χάνουν την αξία τους. Η δυνατότητα μεταφοράς αναφέρεται στην ικανότητα των εμπορευμάτων να μεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο.
Γιατί η έννοια του εμπορεύματος είναι σημαντική στη λογιστική;
Η έννοια του εμπορεύματος είναι σημαντική στη λογιστική γιατί μας επιτρέπει να καταγράφουμε το κόστος παραγωγής των προϊόντων και των υπηρεσιών μας. Αυτή η ιδέα μας βοηθά επίσης να προσδιορίσουμε την τιμή πώλησης των προϊόντων και των υπηρεσιών μας.
Πώς καθορίζεται το κόστος των αγαθών;
Το κόστος των αγαθών προσδιορίζεται από την τιμή κτήσης τους. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ληφθούν υπόψη η τιμή αγοράς, το κόστος μεταφοράς και το κόστος αποθήκευσης.