Ένα προϊσπανικό αρχοντικό ήταν μια περιοχή που ανήκε σε έναν άρχοντα και χωριζόταν σε οικόπεδα που καλλιεργούνταν από δουλοπάροικους. Ο άρχοντας ζούσε σε ένα κάστρο και είχε στρατό για να προστατεύσει την επικράτειά του. Οι άρχοντες προέκυψαν κατά τον Μεσαίωνα, όταν επεκτάθηκαν τα ευρωπαϊκά βασίλεια και οι πόλεμοι μεταξύ τους ήταν συχνοί. Στην Ισπανία, το πρώτο αρχοντικό δημιουργήθηκε τον 9ο αιώνα από τον βασιλιά Αλφόνσο Γ'.
Ο Tehuacán φρουρεί ένα αρχοντικό του Μεξικού που συνεχίζει να εξερευνάται
https://www.youtube.com/watch?v=1X863f7Tcps
Οι Pipils of El Salvador, μια ομάδα Nahua.
https://www.youtube.com/watch?v=QBwoMEJ585g
Τι είναι ένα αρχοντικό;
Κυριαρχία είναι το δικαίωμα κυριαρχίας, ιδιοκτησίας ή κατοχής ενός άρχοντα, βασιλιά ή ευγενή σε μια γη ή περιοχή. Είναι ένα πολιτικό και οικονομικό δικαίωμα που παρείχε στον κάτοχό του τον έλεγχο του πληθυσμού και των πόρων της περιοχής. Το αρχοντικό θα μπορούσε να αποτελείται από πολλά χωριά, κωμοπόλεις ή πόλεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα σύνολο διάσπαρτων περιοχών.
Τι έκαναν τα φέουδα;
Αν και υπήρχαν πολλές ποικιλίες φέουδων στο Μεσαίωνα, γενικά, τα φέουδα ήταν εδάφη που ελεγχόταν από έναν φεουδάρχη και προστατεύονταν από ένα κάστρο. Οι φεουδάρχες ήταν ευγενείς που έπαιρναν γη από τον βασιλιά ως αντάλλαγμα για στρατιωτική θητεία. Τα κάστρα ήταν σαν φρούρια που επέτρεπαν στους άρχοντες να ελέγχουν και να υπερασπίζονται τα εδάφη τους. Οι άρχοντες συνήθως επέτρεπαν στους αγρότες να ζουν και να εργάζονται στη γη τους με αντάλλαγμα ένα μέρος της σοδειάς τους.
Ποια ήταν η σημασία των φέουδων;
Τα φέουδα ήταν σημαντικά γιατί ήταν οι κύριες πολιτικές και οικονομικές μονάδες του Μεσαίωνα. Τα φέουδα εκτείνονταν σε όλη την Ευρώπη και διοικούνταν από φεουδάρχες, οι οποίοι ήταν ιδιοκτήτες της γης και οι κάτοικοι που ζούσαν σε αυτήν. Οι φεουδάρχες είχαν δικαιώματα στους υπηκόους τους και μπορούσαν να επιβάλλουν φόρους και στρατιωτικές απαιτήσεις. Οι φεουδάρχες ήταν επίσης υπεύθυνοι για την απονομή της δικαιοσύνης και την προστασία των υπηκόων τους.
Πώς ήταν η ζωή στο αρχοντικό;
Η αρχοντιά ήταν ένα κοινωνικό κράτος που υπήρχε στο Μεσαίωνα και που καθιέρωσε μια σχέση εξάρτησης μεταξύ των δουλοπάροικων και του φεουδάρχη. Οι υπηρέτες ήταν άνθρωποι που δούλευαν στα εδάφη του άρχοντα και του χρωστούσαν υπακοή. Σε αντάλλαγμα, ο άρχοντας τους παρείχε προστασία. Η ζωή στο αρχοντικό ήταν, γενικά, πολύ δύσκολη. Οι δουλοπάροικοι έπρεπε να εκτελούν κάθε είδους αγροτικές και οικιακές εργασίες, χωρίς ανάπαυση. Επιπλέον, έπρεπε να πληρώσουν φόρους στον άρχοντα και μερικές φορές αναγκάζονταν να του παρέχουν στρατιωτικές υπηρεσίες.
Τι είναι ένα προϊσπανικό αρχοντικό;
Σε γενικές γραμμές, μια προ-ισπανική κυριαρχία ήταν μια κοινωνική και πολιτική δομή στην οποία ένα άτομο ή μια αρχοντική οικογένεια ασκούσε εξουσία σε μια περιοχή και μια ομάδα θεμάτων. Οι περισσότερες προ-ισπανικές λόρδοι βρέθηκαν στη Μεσοαμερική και τη Νότια Αμερική, αν και υπήρχαν και σε άλλες περιοχές της Λατινικής Αμερικής. Σε πολλές περιπτώσεις, η προ-ισπανική κυριαρχία καθιερώθηκε μέσω μιας σχέσης υποτελείας, στην οποία ο άρχοντας εξαρτιόταν από έναν μεγαλύτερο κυρίαρχο για να υποστηρίξει την εξουσία του.
Ποιος ήταν ο σκοπός ενός προϊσπανικού αρχοντικού;
Ο σκοπός μιας προ-ισπανικής κυριαρχίας ήταν να καθιερώσει ένα σύστημα διακυβέρνησης και διοίκησης στο οποίο ο άρχοντας είχε εξουσία πάνω σε μια περιοχή και τους κατοίκους της. Σε αυτό το σύστημα, ο άρχοντας ήταν υπεύθυνος για την προστασία των υπηκόων του και την απονομή δικαιοσύνης, και σε αντάλλαγμα, οι υπήκοοι του χρωστούσαν πίστη και δουλειά.
Πώς ιδρύθηκε ένα προϊσπανικό αρχοντικό;
Η προϊσπανική κυριαρχία ήταν μια μορφή διακυβέρνησης στην οποία ένα άτομο ή μια οικογένεια κυβερνούσε μια περιοχή και είχε το δικαίωμα σε φόρους και υπηρεσίες από τους υπηκόους τους.
Ποιες συνέπειες είχε η εγκαθίδρυση των προϊσπανικών αρχόντων;
Οι προ-ισπανικές κυρίες είχαν αρκετές συνέπειες, θετικές και αρνητικές. Γενικά, τα φέουδα ιδρύθηκαν για να ενθαρρύνουν το εμπόριο και τη γεωργία και να προστατεύουν τους κατοίκους μιας περιοχής από επιθέσεις άλλων φυλών. Αυτό έκανε τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο ασφαλείς και ευημερούσαν οικονομικά. Ωστόσο, η ίδρυση των φέουδων είχε και κάποιες αρνητικές συνέπειες. Οι άρχοντες ήταν συχνά απαιτητικοί και καταχρηστικοί, κάνοντας τη ζωή δύσκολη για τους υπηκόους τους. Υπήρχαν επίσης πόλεμοι μεταξύ των αρχόντων, που συχνά οδηγούσαν σε καταστροφές και ταρακούνημα των πληθυσμών.
